Als de wereld groter wordt

Tot voor kort had mijn dochter een redelijk beschermd leven. Ze was eigenlijk nooit alleen op straat, want ja… ze is de oudste, die zijn altijd wat later. Ze was of bij mij, of bij familie, of bij een juf of begeleider. Er kon weinig gebeuren, hoewel… zijn daders niet vaak bekenden? (Wat een ongelooflijk nare gedachte is dat!)

Maar nu zit ze op school en ineens gaat ze met en bij andere kinderen spelen. Zelf durft ze nog niet alleen de buurt in, maar met vriendjes of vriendinnetjes gaat dat wel komen. Langzaam maar zeker wordt haar wereld groter en mijn toezicht kleiner. Ik voel het aankomen… het is tijd om haar te gaan waarschuwen.

Dat staat me tegen. Moet ik zo’n onschuldig meisje gaan vertellen dat er ook mensen zijn die haar eventueel iets naars aan zouden kunnen willen doen? Hoe dan?

Ik merkte dat ik niet de enige was. Op een avond over seksuele opvoeding werden er meer vragen over gesteld. Ging het niet te ver om te gaan waarschuwen? En oké, als het dan wel nodig is, hoe dan? Waar begin je? Welke woorden gebruik je? Hoe zorg je dat je kinderen niet bang maakt?

Tijd om me daarin te gaan verdiepen. Op internet vond ik gelukkig informatie en ook voorlichtingsboekjes gaven me taal. Het mooie was, dat het onderwerp erg groot leek, maar in kleine stukjes kon worden ‘gehakt’. Daarmee werd het ineens verrassend concreet en behapbaar.

Nu is het moment om er in brokjes en stukjes iets van te gaan delen met de kinderen. De komende twee weken hebben we daar weer alle tijd voor. We mogen tenslotte thuis les geven. Weerbaarheid lijkt me een mooi vak om aan de week toe te voegen. De jongste nemen we er dan gelijk maar in mee. En jullie… want het kan niet anders of ook onder andere ouders leven deze vragen.

Heb jij er juist al ervaring mee, stuur dan een bericht met een beschrijving van een situatie, met de concrete woorden die je gebruikte of schrijf een blog. Weet dat andere ouders er behoefte aan hebben! Plaatsing kan anoniem of wel onder jouw naam, dat is aan jou. Doen!