Gemiddeld genomen

Ik lees veel over seks, relaties en alles wat erbij komt kijken. Regelmatig worden er onderzoeken aangehaald en cijfers gepresenteerd. Dat kan weleens onzeker maken. Tot ik aan de lunchtafel een plak kaas afsneed van een enorme bonk (associatief denker 😊). Ineens besefte ik wat die cijfers allemaal (niet) zeggen.

Je kent het wel: in twijfel over jullie seksuele relatie zoek je uit hoe vaak andere stellen seks hebben per week. Dat blijkt volgens het ene onderzoek één keer en volgens een andere twee keer. Je zucht diep. Hm, dan klopt het misschien wel dat jullie maar weinig seks hebben. En hoewel je jezelf vertelt, dat dit niet uit maakt – jullie zijn jullie – blijft het toch wringen.

Goed, laten we uitgaan van een gemiddelde van twee keer per week. Wat zegt dat eigenlijk?

In het boek ‘Kom als jezelf’ van Emily Nagoski worden veel onderzoeken aangehaald, maar de schrijfster van het boek wil daar nogal laconiek op reageren. Eén van haar veel herhaalde opmerkingen in het boek is dat er tussen vrouwen onderling meer verschil is dan dat er verschil is tussen mannen en vrouwen.

Wat ze wil zeggen is dat de ene vrouw de andere niet is, wat het gemiddeld ook zegt. De boven- en ondergrens liggen mijlenver bij elkaar vandaan. Bij mannen is dat iets minder sterk het geval als het gaat om bepaalde onderzoeken over seksualiteit. Zij lijken dus wat meer op elkaar.

Niet veel later zat ik aan de lunchtafel, kaasschaaf in de hand. Ik klaagde over de onmogelijk dunne plak aan de bovenkant. En ineens zag ik het; de bovenste plak van één centimeter breed en de onderkant van de kaas van meer dan tien centimeter dik. Wat een verschil!

Het gemiddelde van deze kaas is 5 centimeter, maar er is maar weinig kaas die daarbij in de buurt zit. De rest is dikker of dunner. Dus wat zegt zo’n gemiddelde eigenlijk? En waarom laten we ons denken daardoor soms bepalen?

Of jij je nu aan de boven- of onderkant bevindt of precies in het midden, weet dat je daar niet alleen staat. Eigenlijk ben je heel gewoon. En het beste wat je kunt doen, is over dat gewone van jou praten met je man of vrouw.

Heeft dit nog iets te zeggen voor de seksuele opvoeding van onze kinderen? Ja, ik denk het wel. Kom zoals je bent, kan ook een boodschap zijn aan onze kinderen. Niet zonder grenzen, zoals tegenwoordig heel hard geroepen wordt, maar wel in alle eerlijkheid. Durf te praten over jouw wensen, jouw grenzen, jouw behoeften. En zoek naar die van de ander.  

---

Platform Seksuele vorming wil blijven schrijven om elk gezin een veilige plek te laten zijn of worden voor de seksuele ontwikkeling van kinderen. Klik hier om daar financieel aan bij te dragen.