Het zal je zoon maar zijn (1)

Het is al even geleden dat de situatie rondom Bilal Wahib speelde; in een livestream daagde hij een jongen uit om zijn geslachtsdeel te laten zien. De verontwaardiging was groot, ook bij mij. Want hoe haal je het in je hoofd! Dit moest wel een slechte, gewetenloze jongeman zijn.

Een paar maanden later verscheen Bilal op tv om zich te verontschuldigen aan iedereen en speciaal aan het slachtoffer. Hij vertelde hoe het was gegaan, dat het een grap was, dat hij dit niet verwacht had. Ik ken hem niet, maar in het interview leek hij open en oprecht. Hij leek te praten vanuit zijn hart, getuige het onhandige woordgebruik wat hem niet altijd in dank werd afgenomen.

Er veranderde iets terwijl ik keek. Hij kwam dichterbij en werd een gewone, normale jongen. Een dader, ja, absoluut, maar eerlijk: hij klonk als een nogal onhandige dader. Een jonge gast die een grap maakte, die ongelooflijk verkeerd uitpakte. Een foutje bleek een enorme fout met heel, heel verstrekkende gevolgen. Met levenslange gevolgen voor de minderjarige vooral.

Toen hij vertelde over zijn moeder, drong het tot me door dat ik ook zo’n zoon zou kunnen hebben. Gewetenloze schurken kun je makkelijk op afstand houden. Nee, zo is jouw kind niet. Maar zoals deze Bilal… iemand die misschien weinig idee had waar hij mee bezig was…

Waarschijnlijk staan onze kinderen niet zo in de schijnwerpers. Maar daar houden de verschillen op. De grap is eerder tegen Bilal gemaakt door een jonge gast, die we verder ook niet kennen. Ook onze kinderen maken slechte grappen en ook dat kan verkeerd uitpakken.

Maakt dit de fout van Bilal minder fout? Nee. Hij zal de gevolgen moeten dragen en daar zijn verantwoordelijkheid voor moeten nemen. Dat realiseerde Bilal zich de afgelopen maanden, lees ik uit interviews. Gelukkig!

Tegelijk realiseer ík me ook iets. Ik houd al rekening met het feit dat de meiden slachtoffer kunnen worden van seksuele intimidatie of geweld. Maar het is net zo goed belangrijk om aandacht te besteden aan daderschap in de opvoeding van ónze kinderen. Aan slechte grappen, onhandige acties, aan misschien voor het oog kleine dingen, die grootse en verschrikkelijke gevolgen hebben voor anderen.

Want iedere zoon of dochter moet leren verantwoordelijk te zijn voor de medemens.