Je moet eerst liggen

Er zijn heel veel momenten waarop je kinderen kunt meenemen in seksuele voorlichting. Zwangerschap bij jezelf of een ander is zo’n moment. Dat wist ik, maar nu ik zelf zwanger ben geniet ik van vragen die vanzelf boven borrelen en van abrupte richtingveranderingen als het genoeg informatie is.  

We zaten in de auto. Mijn dochter zat te fantaseren over haar verjaardag.

‘Maar dat duurt nog heel lang’, zei ik, ‘eerst moet de baby nog geboren worden.’

Het bleef even stil (belangrijk in dit soort gesprekken!). Toen: ‘Als de baby komt, moet je eerst liggen.’

‘Eh, wat bedoel je?’ Daar kwam geen antwoord op, dus dacht ik koortsachtig na. ‘Ja, als de baby geboren wordt, ligt mama op een bed, dat klopt meestal’, zei ik.

Weer was het een tijdje stil. Wat keek ik graag ik in haar hoofdje! ‘Hoe komt een baby eigenlijk uit de buik?’ vroeg ze toen.

Aha, daar hadden we zo’n vraag die vanzelf een keer komt. Nu was haar moment gekomen. Ik besloot eerst maar eens vragen te stellen.

‘Kan een baby uit mijn buik kruipen? Uit mijn navel bijvoorbeeld?’ Nee!

‘Waar moet het dan uit komen, denk je?’ Ze had geen idee.

‘Weet je nog dat mama je verteld heeft dat er een gangetje zit naar de babykamer? En dat je een gaatje hebt, tussen je plasgaatje en het poepgaatje, wat de ingang van dat gangetje is? Nou, daar komt de baby uit. Nu is dat gaatje nog klein, maar als de baby bijna geboren wordt, wordt het gat groter en past de baby erdoor. De baby komt uit de vagina.’

Dat was duidelijk genoeg informatie. Het gesprek kwam opeens op oma en dat ze misschien iets lekkers zou krijgen. Heel belangrijk natuurlijk.

Hoe kun je spontane gesprekjes stimuleren? Vorige week verscheen er een blog over ‘de basisingrediënten’. Maak regelmatig opmerkingen over de billen, over drie gaatjes, over de vagina en baarmoeder, over de baby en de geboorte. Gewoon, terloops, zodat de kinderen weten dat het een normaal onderwerp is waar ze vragen over mogen stellen.

Zorg dat er momenten zijn om vragen te stellen. En eigenlijk zijn die er altijd wel. In de auto, tijdens het eten, bij het naar bed gaan. Pak de kleine dingetjes op die ze loslaten en stel er rustig een vraag over. Last but not least: laat los wanneer je kind los laat. Forceer niet.

Ik heb het ‘makkelijk’ met een dochter die hardop denkt. Misschien is jouw kind niet zo’n prater. Hoe doe jij het dan? Zou jij je verhaal (anoniem zo nodig) willen delen, zodat andere moeders daarvan kunnen leren? Dat zou fijn zijn! Stuur me een bericht via de contactpagina of mail naar info@platformseksuelevorming.nl.