
Waar zijn de echte verhalen?
Hoe leren we kinderen en jongeren (seksueel) autonoom, in verbinding, te leven? Laatste en 6e deel.
Zelf een keuze maken impliceert weten wat je wilt, zagen we in eerdere blogs (zie 1, 2, 3, 4, 5). Marianne Cense schreef in haar conclusie dat jongeren daar verhalen voor nodig hebben. Je maakt je eigen verhaal (wat je wilt en fijn vindt en wie je bent) aan de hand van wat je herkent of juist niet in het verhaal van anderen. Verhalen vind je onder andere in boeken.
Als ik denk aan de christelijke boeken die ik vroeger las, levert dat een wat bijzonder beeld op. Verliefd zijn was meestal een duidelijk proces en leverde hoogstens kriebels in de buik of tintelingen op. Elkaars hand vast houden was alleen fijn en zoenen spannend. Als je eenmaal een relatie had, dan was het koek en ei.
Dit is enigszins gechargeerd natuurlijk en vast niet eerlijk naar de auteurs. Maar het is wel wat ik me herinner. Ik herkende me er lang niet altijd in. Ik miste een hele wereld aan lichamelijke gewaarwordingen, die met verliefdheid, oogcontact en huidcontact gepaard gingen om nog niet eens te spreken van wat er op seksueel gebied mis kon gaan. Soms leken relaties meer broer-zus verhoudingen.
Als jongeren herkenning moeten vinden in boeken ook als het gaat om seksualiteit, waar moeten die verhalen dan over gaan? Wat moet erin voorkomen? Naar mijn idee eerlijke beschrijvingen van lichamelijke gewaarwordingen, van gevoelens, gedachten en verlangens.

En ja, dan gaat het om lijfelijkheid en verlangen en hoe daarmee om te gaan, online foute dingen bekijken, masturbatie, offline en online experimenteren, de zoektocht naar hoe ver je gaat. Het gaat over jongens die niet zo stoer zijn én meisjes die wél precies weten wat ze willen.
Als jij nergens iets leest wat jouw gevoelens, gedachten of verlangens beschrijft, weet je dat er iets mis is. Dan wijk je blijkbaar af. En dat wil geen enkele tiener. Je gaat je schamen en uit angst verstoppen.
Dus doe ik een oproep aan (christelijke) schrijvers. En aan mezelf, want op mijn computer staat een Young Adult (boek voor jongvolwassenen) klaar. Laten we eerlijke verhalen schrijven, die herkenning en erkenning geven.
Wie de schoen past, trekke hem aan.
Welke boeken (of films) bieden wel herkenning en erkenning? Geef ze door, dan maak ik een mooie lijst met eerlijke boeken. Want ze zijn er vast!

Ballonnetjes oplaten

Ook maar een mens
Dit vind je misschien ook leuk

Ik ben de sterkste
25 november 2022
De gevaarlijke site Omegle
21 juni 2021
Eén reactie
Marijke van Dijk
Hoi,
Wat je schrijft herken ik helemaal. In mijn boeken draai ik er niet omheen. Ik heb het namelijk zelf ook gemist. De meeste roman vond ik altijd té zoetsappig. Nooit eens worstelen de personages met deze gevoelens. Helaas kreeg ik weleens een mailtje dat ik té expliciet schrijf. (ronde vormen mocht ik niets eens benoemen, want dat wekt op). Mijn laatste roman die ik probeer aan de man te brengen; wordt geweigerd omdat ik te open ben over gevoelens wat bijvoorbeeld ongewenst gedrag oproept en hoe iemand omgaat met verleidingen.
Ik denk dat er in de chr. uitgeverij nog steeds een te groot taboe op ligt en dat is jammer. Want als wij christenen er niet over schrijven, dan is het enige andere alternatief de wereld en ja, we weten allemaal hoe die erover denkt.
Ik wil daarom ook uitgevers oproepen om minder preuts te zijn en auters de kans geven om op een gezonde manier over seks te schrijven.
Groetjes,
Marijke