Van emotie naar woordweb

Emoties: ik heb er een haat/liefde verhouding mee. Er was een tijd dat ze me overvielen en ik geen idee had waar ze vandaan kwamen of waarom ze zo groot voelden. Misschien had dat te maken met het feit dat ik de kleinere signalen negeerde. Zodra het naar buiten kwam, was het groots en meeslepend.

Het heeft me best wat tijd gekost om mijn reacties van verzet en lichte paniek naar voorzichtige acceptatie en uiteindelijk aanvaarding te (laten) sturen. Tegenwoordig is er zelfs een soort nieuwsgierigheid, mede gevoed door wat ik zie bij onze kinderen. Hoe werken die emoties? En hoe leer je kinderen ermee omgaan? Hoe help je ze begrijpen wat er gebeurt en er vervolgens ook nog helpend mee om te gaan.

Deze week herontdekte ik iets uit mijn tijd als jeugdhulpverlener. Toen maakte ik regelmatig gebruik van werkbladen, waarmee we situaties helder probeerden te krijgen. Wat gebeurde er? Welke emotie was er? En waar kwam die vandaan?

Ik besloot zelf zo’n werkblad te maken, toen één van de kinderen niet wist waarom ze zo vreselijk verdrietig was. En wonder boven wonder werd alles steeds duidelijker. We begonnen met een woordweb: alles opschrijven wat ermee te maken heeft. Vanuit die woorden konden we al snel naar gevoelens. En ik kon wat uitleggen over emoties en hoe ze werken. Met als uiteindelijke uitkomst dat we tot een soort actiepunten kwamen.

Omgaan met emoties, ze herkennen, erkennen en er iets mee doen, is een basis voor de algehele ontwikkeling. Misschien hebben jouw kinderen er ook een uitdaging in. Door een gevoelige persoonlijkheid of juist doordat ze zich niet zo bewust zijn van hun gevoelens.

Ga samen met je kind de uitdaging aan en pak een papier. Teken. Schrijf. En laat je verrassen door je kind en zijn/haar mogelijkheden om te groeien. Voor wie het prettig vind, is er een download om je hierin te ondersteunen. Laat je weten hoe dit in jullie gezin uitpakte?